Wij hebben de neiging om de gelijkenissen van Jezus uit te leggen als moraliserende lessen. In dit geval over een zondaar die zich moest bekeren en door pure genade vergeving ontving van zijn vader. Maar bedoelde Jezus het wel zo? Deels wel, maar er schuilt ook een andere, veel belangrijkere boodschap in deze gelijkenis. De Joodse toehoorders van Jezus waren goed bekend met hun Bijbel (onze Oude Testament) en dat werpt een bijzonder licht op de manier waarop Jezus dit verhaal vertelt.
De Bijbel staat vol van broedertwisten - dat begint al in Genesis 4 met Kain en Abel. En steeds is het de keuze van God die deze broedertwist - of welk drama dan ook tussen broers - veroorzaakt. God maakt keuzes en kiest mensen uit. Dat is voor broers moeilijk te begrijpen. Maar God bedoelt het altijd tot zegen voor anderen - in de eerste plaats juist voor die broers. Het mooiste voorbeeld daarvan is Jozef - aanvankelijk zo gehaat door zijn broers - later hun leider en hun redder.
Wat zegt ons dit over hoe wij met onze kinderen mogen omgaan - in vertrouwen op God - als zij vreemde en ongewenste wegen gaan?